Ein Beitrag auf alemannisch zur Amazonassynode

In dr Seel vum Amazonas schwimme

Fir selli Remer vor zwodausend Johr , sin mir Alemanne au emol di Wilde gsi,

Wege dem schrib i jetz emol in der Sproch vu de Igeborene bi mir deheim.

Sechstausend kilometer ischer lang un windet sich durch de Uehrwald wia a Schlang

S isch a triebi Brieh, mee bruen wia suefer siehter ues

Aber seller Dreck wu ner mitbringt isch a Sege fir sell Land wuner demit iberschwemme duet.

Nur seller Schisdreck vu Quecksilber vu de Goldsuacher

un sel Eel vu der Erdeelbohrer, wo furtlauft

un seller Huefe Wald wu si scho abgholzt hen - sel isch nit grad so gsund.

He wa hets do Wasser. Un Baim, hecher wia de Minsterturm.

Un Fisch, un Viecher, des kansch der nit vorstelle.

Wenn nur selli Muckeseggel nit waere, si lehn dr bigot kei Rua.

S’het a paar alti Heiler, dia sage, s’waer frieher nit so gsi.

Aber seli bese Geischder vu sellene wu iberal nur de Profit sueche,

die sin in selli Schnooge nigfahre

Un sitterher simmer halt plogt.

Dr Amazonas isch wie a Vatter wu de Muaderboode segne duet

Un alli Kinder, seies Mensche, Tierer oder Pflanze hen a Seel.

Wenn dr des alles bschausch, do muesch doch eifach an a Herrgott glaube.

Dr Amazonas gibt dr halbe Welt si Luft zum schnuefe.

Mr sotte scho ne bitzili meh ufn uffpasse.